Co do zasady tak. Kupując używane auto mamy takie same uprawnienia, jak kupując auto nowe. Poniżej przedstawię aspekty prawne związane z reklamacją samochodu kupionego przez osobę fizyczną (konsumenta) od przedsiębiorcy (w komisie, od handlarza w salonie)
W przypadku kupna samochodu w komisie, co do zasady taki zapis nie ma mocy prawnej. W związku z czym może swobodnie znajdować się w umowie lub na fakturze, gdy samochód kupuje osoba prywatna od przedsiębiorcy (uwaga, w innych konfiguracjach kupującego i sprzedającego taki zapis może istnieć!). Zapis taki czasem ma formę pieczątki, którą nieuczciwy sprzedający przystawia już po podpisaniu umowy. Treść jej brzmi np." kupujący zapoznał się ze stanem technicznym pojazdu i nie wnosi do niego zastrzeżeń", albo "kupujący zrzeka się prawa do reklamacji". Jak już wcześniej wspomniałem, swobodnie możemy taką umowę podpisać, bo taka pieczątka może mieć co najwyżej działanie psychologiczne.
Nie. Komis nie odpowiada za wady pojazdu, o których kupujący wiedział w momencie zakupu. To w interesie komisu będzie umieszczenie w umowie listy niesprawnych elementów. Zapis taki powinien być raczej szczegółowy, bo jego treść za każdym razem będzie oceniał sąd. Np. informacja, że świeci się "check engine" jest troszkę za ogólną wzmianką, ponieważ przyczyną takiej kontrolki może być zarówno zsunięta wtyczka, jak również katalizator do wymiany.
Co do zasady nie podlegają reklamacji, części eksploatacyjne, których zużycie jest typowe dla danego modelu/przebiegu/rocznika. Np. zużycie klocków hamulcowych lub opon. W tym miejscy należy jednak zwrócić uwagę na rozbieżności w orzecznictwie, zwłaszcza co do oceny, która z części jest typowo eksploatacyjna. Można znaleźć dosyć nowy wyrok, w którym sąd rozróżnia zużycie sprzęgła i koła dwumasowego, zasądzając od komisu kosztów ich wymiany, od zużycia tarcz i klocków hamulcowych. Z doświadczenia wiadomo jednak, że w każdym aucie, przy określonym przebiegu i sposobie eksploatacji, podobnie, jak przy zużyciu hamulców, zużyciu ulegnie również sprzęgło.
Co do zasady, rękojmia trwa 2 lata. W przypadku kupna samochodu w komisie, przez pierwszy rok istnieje domniemanie, że wada istniała w rzeczy w momencie zakupu. Oznacza to, że jeśli wada pojawi się w ciągu pierwszego roku od zakupu, to sprzedający musi udowodnić, że wada „nie tkwiła w rzeczy lub nie wynikała z przyczyny, która już istniała w rzeczy w momencie zakupu”. Dlatego też, w przypadku wykrycia wad, należy jak najszybciej podejmować kroki prawne. Po pierwszym roku, obowiązek udowodnienia przechodzi na kupującego.
Kupujący może domagać się:
1. Odstąpienia od umowy
2. Obniżenia ceny
3. Usunięcia wady (naprawy)
4. Wymiany na rzecz wolną od wad (w przypadku samochodu używanego raczej jest to niemożliwe)
W powyższych wypadkach są wyjątki i wyłączenia. Np. nie można odstąpić od umowy, jak sprzedający wadę niezwłocznie usunie.
W przypadku obniżenia ceny jest BARDZO WAŻNA sprawa dotycząca wysokości tej obniżki. Zgodnie z treścią art. 560 index 71 par. 3. „obniżona cena powinna pozostawać w takiej proporcji do ceny wynikającej z umowy, w jakiej wartość rzeczy z wadą pozostaje do wartości rzeczy bez wady”. Oznacza to, że nie możemy żądać kwoty, za którą moglibyśmy samochód naprawić, tylko kwoty, ile byłby warty samochód bez tej cechy. Czasem wartości te się pokrywają, ale nie zawsze. Np. po zakupie okazało się, że nie działa ogrzewanie postojowe, to sąd może zasądzić kwotę, ile byłoby warte auto bez tego ogrzewania. W takiej sytuacji kupujący musiałby próbować udowadniać, że bez tego ogrzewania, samochodu wcale by nie kupił.
Po pierwsze należy zastanowić się, jakiego rozwiązania byśmy oczekiwali od sprzedającego. Najczęściej będzie to żądanie obniżenia ceny lub odstąpienia od umowy. Należy listem poleconym wysłać sprzedającemu pismo o treści wynikającej z art. 560 index 71 i czekać na reakcję. W takim piśmie musimy precyzyjnie wskazać i jaką kwotę chcemy obniżyć cenę. Jeśli do pisma o obniżeniu lub żądaniu naprawy sprzedający nie ustosunkuje się w ciągu 14 dni, wówczas na podstawie art, 561 index 5 k.c. uważa się, ze uznał żądanie za zasadne. Ten termin obowiązuję tylko w przypadku, gdy osoba fizyczna kupiła rzecz od przedsiębiorcy. Uznanie za zasadne ułatwia późniejsze dochodzenie roszczenia w sądzie.
